Ο τραγικός Domenico Borella

Τον Σεπτέμβριο του 1994, η εφημερίδα «Το Ανεξ. Καταφύγι» έφερε στο φως μια τραγική ανθρώπινη ιστορία. Την ιστορία ενός Ιταλού στρατιώτη, του DOMENICO ΒΟRELLA, ο οποίος συµπεριλαμβάνεται μεταξύ των χιλιάδων θυμάτων του ναυαγίου, του υπό Γερμανική διοίκηση Νορβηγικού πλοίου ΟΡΙΑ, στα ανοικτά των Λεγρενών.
Μια στρατιωτική καραβάνα που ήρθε στην επιφάνεια από τον τόπο του ναυαγίου, αποκαλύπτει την πορεία θανάτου του δύσμοιρου 21χρονου Ιταλού (9/9/1922), που ξεκινάει από το χωριό FARA OLIVANA (27 χιλ. από το Μιλάνο) τη διαδρομή που ακολούθησε, από το χωριό του, μέχρι τη Ρόδο όπου κατέληξε.

Η καραβάνα του Domenico Borella με χαραγμένη την πορεία θανάτου

Την καραβάνα ανέσυρε από το σημείο του ναυαγίου, συμπολίτης μας επαγγελματίας ψαράς κ. Δημήτρης Καραλής, ο οποίος την έδωσε στον κ. Γιάννη Αβραμίδη έμπορο από την Ανάβυσσο. Ο κ. Αβραμίδης την καθάρισε με επιμέλεια από τα όστρακα είχαν επικολληθεί επάνω της, από την 50ετή παραμονή της στον πυθμένα της θάλασσας και αποκάλυψε την σύντομη αλλά τραγική ιστορία του Domenico Borella.

Ο Ιταλός στρατιώτης, από το χωριό του (FARA OLIVANA), πήγε στο Κιάβαρι (CHIAVARI), όπου πιθανόν να κατατάχτηκε στο στρατό, την Τεργέστη (TRIESTE), τη Ρώμη (ROMA),  για να φτάσει µε τα Ιταλικά στρατεύματα στη Ρόδο (RODI), όπως είχε ο ίδιος χαράξει πάνω στην καραβάνα του.

Στην Ρόδο έμεινε μέχρι τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την κήρυξη του πολέμου ενάντια στη Γερμανία, οπότε συνελήφθη αιχμάλωτος μαζί με τις χιλιάδες των συμπατριωτών του που βρισκόντουσαν στη Ρόδο.

Οι Ναζί έβαλαν τους αιχμαλώτους πλέον Ιταλούς, σε ένα φορτηγό πλοίο Νορβηγικής πλοιοκτησίας, στο οποίο σύμφωνα με πληροφορίες της εποχής επέβαιναν και 200 περίπου Γερμανοί στρατιώτες, αντιφρονούντες στο Χιτλερικό καθεστώς. Το πλοίο απέπλευσε προς την ηπειρωτική Ελλάδα, με κατεύθυνση την Ιταλία, για να καταλήξει όμως στον υγρό τάφο, στις 12 Φεβρουαρίου του 1944.

Σύμφωνα με τις διηγήσεις εκείνης της εποχής, το πλοίο προσέκρουσε σε νάρκη. Κατ΄ άλλους χτυπήθηκε από συμμαχικό υποβρύχιο που περιπολούσε στην περιοχή. Υπάρχει και η 3η εκδοχή, ότι ανατινάχθηκε από τους ίδιους τους Ναζί, για να ξεφορτωθούν το φορτίο τους, πρακτική που είχαν ακολουθήσει και σε άλλες περιπτώσεις.

Το ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Αβραμίδη να επαληθεύσει τα όσα διάβασε στην καραβάνα, τον οδήγησαν µε τη βοήθεια ιταλομαθούς φίλου του, να βρει το χωριό του Domenico και να επικοινωνήσει τηλεφωνικά µε την οικογένεια του (αδελφό του νεκρού Λουίτζι Μπορέλλα).  Τους γνωστοποίησε για πρώτη φορά, ότι ο αγνοούμενος μέχρι τότε Domenico, είχε χαθεί σ΄αυτό το ναυάγιο και άφησε την τελευταία του πνοή στα Λεγρενά.  Ο κ. Γιάννης Αβραμίδης κάλεσε τους συγγενείς του Ntomenico να έρθουν στην Ελλάδα όπου και γράφτηκε ο επίλογος της τραγικής ιστορίας.

Δύο χρόνια μετά (1996), επισκέφτηκε τη χώρα µας ανεψιός του Domenico, φιλοξενήθηκε από τον κ. Αβραμίδη, ο οποίος επισκέφτηκε το σημείο του ναυαγίου. Αναχωρώντας πήρε μαζί την καραβάνα του νεκρού, σαν μοναδικό ενθύμιο της μικρής αλλά και τραγικής ιστορίας που γράφτηκε στα νερά της περιοχής µας εκείνα τα πέτρινα χρόνια, του πιο απάνθρωπου και καταστροφικού πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Ίσως η συγκινητική ιστορία του νεαρού Domenico να μπορούσε να γραφτεί σε βιβλίο ή ακόμα να γίνει ταινία, όπως χιλιάδες άλλες ιστορίες έχουν γραφτεί για τα θύματα αυτού του πολέμου.

Δεν πρέπει όμως να διαφύγει κανενός µας, η ευαισθησία του άξιου συγχαρητηρίων συµπολίτη µας του κ. Γιάννη Αβραμίδη, που κίνησε όλη αυτή τη διαδικασία για να εντοπιστεί η οικογένεια του νεκρού στρατιώτη και να τους αποδοθεί το μοναδικό ενθύμιο που απέμεινε από αυτόν, η καραβάνα µε χαραγμένη ολόκληρη την πορεία θανάτου του.

Λίστα με 280 από τους 4116 Ιταλούς νεκρούς 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ