Στις 24 Ιουλίου 2016 και ώρα 11.30 στο Πνευματικό Κέντρο “ΟΡΦΕΑΣ” στη Σαρωνίδα θα γίνει παρουσίαση συγγραφικού έργου του Μαθηματικού Συγγραφέα και Ποιητή Θεόδωρου Δάλμαρη.
Προμηθεύς: “Από την αυγή του ανθρώπου Ελλάδα: Ο αιώνιος δεσμώτης” και “Δυστυχία ή Ευτυχία να είσαι Έλληνας”
Προμηθεύς: Από την αυγή του ανθρώπου Ελλάδα: Ο αιώνιος δεσμώτης
Περιγραφή
Αυτή η ποιητική Συλλογή είναι ένα απόσταγμα ιδεών. Είναι ένα ξέσπασμα, μία κραυγή, ένα εγερτήριο σάλπισμα για αγώνα. Είναι η αποκάλυψη του απόλυτου αδιεξόδου και της χωρίς προκάλυμμα πολύπλευρης θανατερής επίθεσης κατά της πατρίδας μας και του ελεύθερου Ανθρώπου.
Είναι η Αποκάλυψη του Θηρίου, του Ανθρωποβόρου Μινώταυρου της παγκοσμιοποίησης, του Δ.Ν.Τ. της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ., των ντόπιων υποτελών τους και του παραλλαχθέντος Νεο-Ναζιστικού θηρίου, που προκλητικά αναδύεται από το εφιαλτικό του χθες για να επιβάλει ένα εφιαλτικότερο αύριο.
Ο «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ» δεν είναι μόνο ένα απλό ποιητικό έργο.
Είναι ίσως, ένα μοναδικό λογοτεχνικό αριστούργημα, που είναι πανόραμα ευγενών ιδεών. Ένα όχημα περιήγησης του αναγνώστη στο συναρπαστικό και ένθεο οδοιπορικό του Ελληνικού ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος.
Είναι η Οδύσσεια του σύγχρονου Οδυσσέα, προβαλλόμενη στο σημερινό ανθρωποκτόνο πεδίο, στον αποκρουστικό πίνακα της τωρινής και επερχόμενης Γκουέρνικας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Είναι ένας διάλογος του Ανθρώπου με τον εαυτό του, με τη συνείδησή του, με την ιστορία του, με το παρόν και το μέλλον του.
Ένας διάλογος με το Σύμπαν, με τη Φύση και με το Θεό, που αναδεικνύεται μέσα από τη συνειδητοποίηση του απείρου και της άπειρης τελειότητάς του.
Αυτή η συνειδητοποίηση είναι ο ομφάλιος λώρος του δημιουργού με τον Άνθρωπο. Δώρο βαθιά κρυμμένο στη γλώσσα μας, στους μύθους μας, στο Ελληνικό χώμα και ξεχασμένο στο αμπάρι του Ελληνικού Καραβιού, που διαχρονικά κουρσεύεται, λεηλατείται και βεβηλώνεται και που, ως εκ θαύματος, παραμένει αβύθιστο και αξιόπλοο.
Δυστυχία ή Ευτυχία να είσαι Έλληνας
Απάντηση στο βιβλίου του Νίκου Δήμου «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας»
Περιγραφή
Η Ανατολή είναι ένα γιγάντειο δένδρο με βαθιές ρίζες, χωρίς κλαδιά και φύλλα, ενώ η Δύση είναι ένα δένδρο με πελώρια κλαδιά και πλούσιο φύλλωμα, χωρίς ρίζες, καταδικασμένο να πεθάνει. (Αλληγορία των Λαών της Ανατολής.)
Το Ελληνικό δένδρο: έχει βαθύτατες ρίζες στο χώμα και στους άνυδρους βράχους του Γολγοθά, που ανεβαίνουν οι μυριάδες Προμηθείς φορτωμένοι το Σταυρό τους, προς την κορυφή του μαρτυρίου τους.
Οι χυμοί του, φλεγόμενοι αυλοί, αναβλύζουν από την άπειρη ψυχή του Σύμπαντος και συμπλέκονται με τους αγωγούς που συνδέουν την κοσμική νόηση με εκείνη του Ανθρώπου.
Οι κλάδοι του είναι οι ριζοφόροι βλαστοί του Ανθρώπινου γένους.
Τα φυλλώματά του είναι το πέπλο και το φωτοστέφανό του, ενώ οι καρποί του είναι το τίμημα της υπέρτατης διαχρονικής θυσίας του. Το Ελληνικό πνευματικό δένδρο είναι βαθιά ριζωμένο στο άχρονο και άχωρο Θεϊκό περιβόλι. Αντλεί τους χυμούς του από τους ωκεανούς των Συμπαντικών νόμων και καταυγαζόμενο από το ανέσπερο φως, φωτοδοτεί τον δρόμο του Ανθρώπου. Ταυτοποιεί την Ελληνική Αλήθεια με εκείνη του Σύμπαντος και την καθιστά αιώνια και Οικουμενική, ως την πνευματική πατρίδα όλων των Ανθρώπων.
Οι ρίζες αυτού του Θεϊκού δένδρου, εκ συστήματος κατατρώγονται αναγεννόμενες. Ο κορμός και οι κλάδοι του υλοτομούνται και οι καρποί του λεηλατούνται επί αιώνες, από τη σκοτεινή πλευρά της άγριας Δύσης και τους Βάρβαρους της Ανατολής.
Και το χειρότερο: Η άγρια Δύση προσπαθεί επι αιώνες να απαλλοτριώσει κάθε τι το Ελληνικό και να συσκοτίσει το ανέσπερο φως του. Η βάρβαρη εκδοχή της Ανατολής, καθοδηγούμενη από την δόλια και φθονερή Δύση, αναλαμβάνει πάντα το έργο του Δημίου, ενώ οι ντόποι Ελληνόφωνες φρακοφόροι, όργανα της Εσπερίας, ανοίγουν τις κερκόπορτες για να εισβάλλει ο εχθρός και αποσαθρώνουν τα θεμέλια για να καταρρεύσουν τα τοίχη.
Αυτό γίνεται πάντα. Αλλά πάντα το φως θα σκορπίζει το σκοτάδι. Θα ανατάσσει όλο και μεγαλύτερες συλλογικότητες, θα κάνει όλο και περισσότερο άρρηκτη τη συνέχεια των γενεών και θα αποδυναμώνει τις ελίτ των περιούσεων, ανοίγοντας το δρόμο του Ανθρώπου προς την Ελευθερία.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
Δεν θ αναφερθώ μόνο στον αδελφό και φίλο, γιατί έτσι τον αισθάνομαι και προς τιμήν του, να με συμπεριλάβει ανάμεσα στους λιγοστούς φίλους του, αλλά και στον ποιητή σύγχρονο Όμηρο γιατί από την αρχή που μου διάβασε τις πρώτες ενότητες πριν ακόμα ολοκληρωθεί το πόνημα, πρώτος επεσήμανα ότι αυτό το αριστούργημα αποτελεί μια συνέχεια παρακαταθήκης ιδεών του Ομήρου χαρακτηρίζοντάς τον ως τον σύγχρονο δικό μας Όμηρο.
Δικαιώθηκα αργότερα όταν ήρθε η επιβεβαίωση από το διθυραμβικό δημοσίευμα του δημοσιογράφου Κώστα Καλφέλη με τίτλο « Το DNA του Ομήρου παραμένει στην Ελλάδα» ο οποίος υποστηρίζει ότι αυτή η συλλογή, είναι μια συνέχεια της Οδύσσειας και της Ιλιάδας του Ομήρου, η οποία παίρνει την σκυτάλη από τους μακρινούς προγόνους μας για να μεταφέρει στο ατέρμον μέλλον, τη μεγαλειώδη ιστορία της φυλής των Ελλήνων και του Ανθρώπου.
Τον γνωρίζω καλά τον σύγχρονο Όμηρό μας!!
Μια ανώτερη ίσως δύναμη από όλες τις ανήσυχες σκέψεις και τους στοχασμούς του, μια φωνή σαν θεϊκή πιο επιτακτική ,τον πιέζει κάθε λίγο και λιγάκι να γράφει για τους δύο κόσμους διαισθανόμενος, την αξία την συμπαντική και την βαρύτητα από την αυγή του Ανθρώπου όπου , συντελέστηκε η αποκάλυψη όλων των μεγάλων Αξιών: , ,στίχο στίχο να καταγράφει ότι ιστορικά έλαβε χώρα από τα πανάρχαια χρόνια, μέχρι την κρισιμότατη αυτή εποχή των ημερών μας με όλα τα στοιχεία της αγωνίας, του επερχόμενου Αρμαγεδωνικού μέλλοντος της Πατρίδας μας ,του κόσμου ολόκληρου αλλά και της ελπίδας όπως αναφέρει στο νέο πόνημα «ΎΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και στην Ελλάδα « οι λαοί της γης αδέλφια, οι νεκροί και ζωντανοί, συντονίστε Νου και βήμα , μύρια βήματα μαζί ,θα γκρεμίσουν το γιοφύρι, πριν προφθάσει το θεριό, να περάσει και αφανίσει, φύση και πολιτισμό ΧΑΙΡΕ ΓΙΕ ΜΟΥ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΗ.
Ο Θεόδωρος Δάλμαρης με το πόνημα με τίτλο «ΔΥΣΤΥΧΙΑ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ» Κατάφερε πρώτον: να απαντήσει στον Ν.Δήμου, ο οποίος με το ομώνυμο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε σε 8 γλώσσες και σε πολλές εκατοντάδες αντίτυπα, καθυβρίζει τον Έλληνα και το Ελληνικό Έθνος.
Και δεύτερο να αναδείξει την ανεκτίμητη προσφορά των Ελλήνων στην ανθρωπότητα, να καταγράψει την Οδύσσειά τους και να αφαιρέσει το φύλλο συκής του θεριού που κατασπαράσσει επί αιώνες το Ελληνικό Έθνος και οδηγεί τον πλανήτη μας στην καταστροφή.
Θεωρώ ότι και τα δύο βιβλία του Θ. Δάλμαρη αποτελούν ύψιστη συμβολή στην ποίηση και στη λογοτεχνία και μια αντικειμενική εκ βάθους ψυχής εξομολόγηση και μαρτυρία της Ελληνικής και Ανθρώπινης Οδύσσειας.
Αυτά είναι βιβλία που πρέπει να κοσμούν τις σχολικές βιβλιοθήκες. ( και όχι βιβλία όπως το ΖΙΚ ΖΑΚ στις ΝΕΡΑΝΤΣΕΣ που διενεμήθη στα σχολεία επιχορηγούμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού, που περιγράφει τον τρόπο Έρωτος με το ψυγείο).
Προτρέπω κάθε άνθρωπο να διαβάσει αυτά τα βιβλία. Θα κοινωνήσει μέσα από τις σελίδες τους, τον θαυμαστό κόσμο των ιδεών και την συμπαντική αξία του Ανθρώπου.
Θα αναγνωρίσει τις ερεβώδεις δυνάμεις που ταλανίζουν την ιστορία και θα νοιώσει περήφανος για το έργο που προσέφεραν οι πρόγονοί μας.
Θα νοιώσει βαρύ το χρέος της μεγάλης κληρονομιάς και δυνατή την παρόρμηση να φανεί αντάξιος του μεγάλου χρέους που κουβαλά.
Θα βρει επίσης τις σωστές απαντήσεις στα τεράστια ερωτήματα που αναφέρονται στη βαθιά κρίση που πρωτίστως βιώνει η πατρίδα μας και θα αποκαλυφθεί ενώπιών του, το θηρίο που βρυχάται να κατασπαράξει τον άνθρωπο.
Ο Θ. Δάλμαρης σημειώνει για άλλη μια φορά ότι, η Ελλάδα καλείται να δώσει τη μάχη της στις ίδιες Θερμοπύλες, απέναντι στις ίδιες δυνάμεις της παρακμής
Η ιστορία λέει ότι, στη Ελλάδα, αυτό που γινόταν πάντα σε κάθε κρίσιμη στιγμή για την ανθρωπότητα, αυτό θα γίνει και τώρα.
Αρκεί να πιστέψει ότι το μπορεί. Να μην κάνει πίσω . Να αντισταθεί όσο και αν αυτό είναι έξω από τα θεσμικά όρια.
Να κάνει την υπέρβαση, όπως στην αρχαιότητα , που έσωσε την Ευρώπη από τον όλεθρο, αποκρούοντας κάθε εισβολή των βαρβάρων.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 8 Οκτωβρίου 1820 απευθύνεται στους Αρχιερείς, Άρχοντες και Προεστούς, προύχοντες του Γένους, απανταχού εις τας νήσους του Αρχιπελάγους διατριβόντες
«…Ναι αδέλφια ομογενείς,
Έχετε πάντοτε προ οφθαλμών ότι ποτέ ξένος δεν βοηθεί ξένον, χωρίς μεγαλύτερα κέρδη. Το αίμα το οποίον θέλουν χύσει οι ξένοι δι’ ημάς, θέλομεν το πληρώσει ακριβότερα και ουαί εις την Ελλάδα, όταν συστηματική δεσποτεία ενθρονιστεί εις τα σπλάχνα της. Όταν όμως μόνοι μας αποσείσωμεν τον ζυγόν της τυραννίας, τότε της Ευρώπης η πολιτική θέλει βιάσει όλας τα ισχυράς δυνάμεις να κλείσωσι με ημάς συμμαχίας και επιμαχίας αδιαλύτους.
Ας μην περιμένουμε παθητικά, αλλά ας δράσουμε! Η μόνη απελευθέρωση θα έρθει από εμάς τους ίδιους.
Συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Ο Θ. Δάλμαρης μας καλεί σαν μαθηματικός να γευθούμε τη γνώση της αλήθειας, της σκέψεως ,της αρετής και της δημιουργίας όπως ο Πυθαγόρας την μουσική των ουρανίων σωμάτων και πλανητών στη συμπαντική αρμονία.
Να ενώνεται ως καλλιτέχνης μαζί τους σαν να είναι ένας λόγος ύπαρξής του, δεμένος με την ιστορία και τα γεγονότα , σαν ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ
Θεόδωρε σε συγχαίρω. Δημήτρης Βόγγολης