Είναι πραγματικά αφάνταστη η κακοποίηση κάθε έννοιας Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ και το συνονθύλευμα που τον απαρτίζει. Οι αληθινοί αριστεροί (όσοι τουλάχιστον έχουν απομείνει σήμερα) εξοργίζονται κυριολεκτικά όταν ακούν τον κάθε αριβίστα, άσχετο, ανόητο, ανίκανο, ιδεοληπτικό, «ψεκασμένο», ακόμη και απατεώνα, να αυτοπροσδιορίζεται σήμερα «αριστερός» επειδή συντάσσεται με το συγκεκριμένο κόμμα της συμφοράς, που έχει αποδείξει περίτρανα πλέον ότι πρόκειται για λάλο και φωνασκό μπουλούκι, το οποίο δεν γνωρίζει ούτε πού πατάει ούτε πού βρίσκεται ούτε τι κάνει. Που δεν έχει ιδέα από τίποτα και που το μοναδικό μέλημά του ήταν να βρεθεί στην εξουσία και τώρα που το κατόρθωσε, να διατηρηθεί σε αυτήν. Και αν κανείς διακρίνει – δυστυχώς– πολλά στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο το χειρότερο για τη χώρα, πέρα βέβαια από το ότι δεν αποτελεί δικαιολογία για ένα κόμμα που θεωρεί τον εαυτό του «πρωτοπορία» του λαού…

Οσοι έχουν ασχοληθεί με τον χώρο σε διάφορες φάσεις της ζωής τους ή νιώθουν ακόμη αληθινοί αριστεροί και γι’ αυτό δεν παρασύρθηκαν από τις αρλούμπες που εκτοξεύουν εδώ και χρόνια οι κομματικοί Συριζαίοι, αλλά, αντίθετα, βδελύσσονται τις συμπεριφορές τους, ξέρουν πολύ καλά ότι το κακό που έχει γίνει στην έννοια της Αριστεράς είναι ανείπωτο. Οχι στη δήθεν Αριστερά α λα γκρέκα (περιλαμβανομένου του ΚΚΕ) που αναπτύχθηκε σαν άλλοθι για μέτριους και «λαμόγια» στη δύσμοιρη Ελλάδα και έφτασε στην εξουσία, αλλά στην Αριστερά ως κοινωνική και πολιτική επιλογή στη βάση κάποιων αξιών, ακόμη και οραμάτων. Γιατί και αυτή θα καταρρεύσει ως αποτέλεσμα της λαίλαπας που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ. Και θα κάνει πάρα πολλά χρόνια για να συνέλθει, αν ποτέ το καταφέρει. Που σημαίνει επίσης ότι όποιος τολμά να δηλώνει αριστερός θα θεωρείται γραφικός. Και αυτό θα είναι το μακροπρόθεσμο επίτευγμα του ΣΥΡΙΖΑ!

Μέχρι σήμερα οι αριστεροί θεωρούνταν κατά τεκμήριο περισσότερο σκεπτόμενοι και προβληματιζόμενοι, περισσότερο διαβασμένοι, με ενδιαφέρον για τα κοινά, που παρακολουθούν τι συμβαίνει στο ευρύτερο περιβάλλον και στον κόσμο, που διαβάζουν Ιστορία, που προσπαθούν να βρουν λύσεις στα πολύπλοκα θέματα των καιρών, που αναγνωρίζουν τα λάθη του παρελθόντος που έγιναν στο όνομα της Αριστεράς, είτε κατά την άσκηση της εξουσίας είτε διεκδικώντας την, που αναζητούν μονοπάτια και δρόμους στο όνομά της και με όπλο τον ορθολογισμό, που έχουν μάθει ότι ο δημοκρατικός τρόπος είναι ο μοναδικός, που αντιλαμβάνονται πως η προσαρμογή της θεωρίας στην πραγματικότητα, ή έστω η ώσμωση των δύο, είναι απολύτως αναγκαία, που πιστεύουν ότι η Αριστερά είναι και στάση ζωής. Ολα αυτά με στόχο μία περισσότερο δίκαιη κοινωνία, στην οποία θα προσφέρονται κατά το δυνατόν ίσες ευκαιρίες για όλους, όπου τα δικαιώματα –αλλά και οι υποχρεώσεις– θα είναι σεβαστά και το κράτος θα απλώνει ένα δίχτυ προστασίας για τους πιο αδύνατους πολίτες. Αλήθεια ή μύθος, ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, φρόντισε να αποδείξει σε χρόνο-ρεκόρ ότι επρόκειτο περί μύθου.