«Ίδιον μεν των γενναίων ανδρών είναι να τιμωρούν τους εχθρούς, εφ’ όσον ούτοι υπάρχουν εις την ζωήν, ίδιον δε των δειλών να δεικνύουν τη γενναιότητά των εις τα σώματα των φονευθέντων”.
Με αυτό το χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Λυσία για τους νεκρούς του Κορινθιακού Πολέμου και εκφράζοντας την ευχή
για ειρήνη στη Μεσόγειο και για φιλία και αδελφοσύνη των λαών της Ελλάδας και της Ιταλίας, ο Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής Πέτρος Φιλίππου παρέδωσε – κατά την επίσκεψή του στο Vaiano της Ιταλίας το Σάββατο 19 Νοεμβρίου – στον Δήμαρχο της πόλης Primo Bosi την καραβάνα του στρατιώτη Dino Menicaci που χάθηκε στη ναυτική τραγωδία του ORIA στις 12-2-1944 στο νησί Πάτροκλος (Γαϊδουρόνησο) μαζί με άλλους 4.100 Ιταλούς στρατιώτες αιχμάλωτους των Γερμανών, προσθέτοντας χαρακτηριστικά ότι «Ο νεκρός δεν είναι πια εχθρός. Είναι ο άταφος αδελφός».
Στην ελληνική αποστολή που μετέβη στην Ιταλία συμμετείχαν επίσης ο δύτης Αριστοτέλης Ζερβούδης, που ήταν εκείνος που βρήκε την καραβάνα κατά τη διάρκεια ερευνών που πραγματοποίησε στον βυθό της θάλασσας στο σημείο του ναυαγίου του ORIA, ο συγγραφέας και κινηματογραφιστής Γιώργος Ιατρού και η δημοσιογράφος Μαρία Π. Κουφοπούλου.
Στη συνέχεια έγινε προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ «memORIA» του Γιώργου Ιατρού για τους συγγενείς των θυμάτων του ORIA που είχαν έρθει από όλη την Ιταλία σε μια ατμόσφαιρα πραγματικά φορτισμένη από τη συγκίνηση. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής οι οποίοι, 70 χρόνια μετά, θυμούνται το τρομακτικό ναυάγιο του ατμόπλοιου ORIA και ανακαλούν στη μνήμη τους τη φρικαλέα εικόνα των άταφων σορών στην παραλία.
Το τραγικό τέλος ενός Ιταλού στρατιώτη του Όρια
Ο τραγικός Ntomenico Borella
Να αναφέρουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 1994, η εφημερίδα “Το Ανεξ. Καταφύγι” έφερε στο φως μια τραγική ανθρώπινη ιστορία, ενός Ιταλού στρατιώτη, ταυ NTOMENICO ΒΟRELLA, ο οποίος συµπεριλαμβάνεται μεταξύ των χιλιάδων θυμάτων του ναυαγίου Νορβηγικού πλοίου, στα ανοικτά των Λεγρενών.
Μια στρατιωτική καραβάνα που ήρθε στην επιφάνεια από τον τόπο του ναυαγίου, αποκαλύπτει την πορεία θανάτου του δύσμοιρου 20χρονου Ιταλού, που ξεκινάει από το χωριό Fara Olivana (27 χιλ. από το Μιλάνο) τη διαδρομή που
ακολούθησε, από το χωριό του, μέχρι τη
Ρόδο όπου κατέληξε Συγκεκριμένα, ο
Ιταλός στρατιώτης, από το χωριό του,
πήγε στο Κιόβαρι (KIAVARI), όπου πιθανόν να κατατάχτηκε στο στρατό, την
Τεργέστη (TRIESTE), τη Ρώμη (ROMA), για να φτάσει µε τα Ιταλικά στρατεύματα στη Ρόδο (RODI), όπως γράφει, όπου συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τους Γερμανούς µε άλλους 4 χιλ. συµπατριώτες του. Εκεί έμεινε, μέχρι τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την κήρυξη του πολέμου, ενάντια στη Γερμανία. οπότε συνελήφθη αιχμάλωτος, μαζί με τις χιλιάδες των συμπατριωτών του που βρισκόντουσαν στη Ρόδο. Ο Γερμανοί στη συνέχεια τους έβαλαν σε ένα φορτηγό πλοίο, στο οποίο πρέπει να επέβαιναν και 200 περίπου Γερμανοί στρατιώτες, αντιφρονούντες στο Χιτλερικό καθεστώς και το πλοίο έπλευσε προς την ηπειρωτική Ελλάδα, για να καταλήξει στον υγρό τάφο, στις 13 Φεβρουαρίου του 1944.
Η καραβάνα του Ntomenico Borella με χαραγμένη την πορεία θανάτου
Η καραβάνα που βρέθηκε στα ανοικτά των Λεγρενών, κοντά στη νήσο Πάτροκλο, αποκάλυψε το όνοµα και την καταγωγή του Ιταλού στρατιώτη στον συντοπίτη µας Γιάννη Αβραμίδη, έμπορο από την Ανάβυσσο, όταν την καθάριζε από τα όστρακα που είχαν επικολληθεί επάνω της από την 50ετή παραμονή της στον πυθμένα της θάλασσας.
Το ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Αβραμίδη να επαληθεύσει τα όσα διάβασε στην καραβάνα µε τη βοήθεια ιταλομαθούς φίλου του, τον οδήγησαν να βρει το ‘χωριό και να επικοινωνήσει τηλεφωνικά µε την οικογένεια (αδελφό) του νεκρού στρατιώτη, να τους γνωστοποιήσει για πρώτη φορά, ότι ο
Ntomenico χάθηκε στην Ελλάδα, µε τον τρόπο που προαναφέραμε και να τους καλέσει να έρθουν στην Ελλάδα να πάρουν την καραβάνα και να δουν το σημείο που χάθηκε ο συγγενής τους.
Ο επίλογος της τραγικής ιστορίας γράφτηκε από τον ανιψιό του νεκρού, ο οποίος επισκέφτηκε τη χώρα µας, φιλοξενούμενος του κ. Αβραμίδη και ο οποίος επισκέφτηκε το σημείο του ναυαγίου και αναχωρώντας πήρε μαζί την καραβάνα του νεκρού σαν μοναδικό ενθύμιο της μικρής αλλά και τραγικής ιστορίας που γράφτηκε στα νερά της περιοχής µας εκείνα τα πέτρινα χρόνια του πιο απάνθρωπου και καταστροφικού πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Ίσως η συγκινητική ιστορία του νεαρού Ntomenico να μπορούσε να γραφτεί σε βιβλίο ή ακόμα να γίνει ταινία, όπως χιλιάδες άλλες ιστορίες έχουν γραφτεί για τα θύματα αυτού τoυ πολέμου.
Δεν πρέπει όμως να διαφύγει κανενός µας, η ευαισθησία του άξιου συγχαρητηρίων συµπολίτη µας του κ. Αβραμίδη, που κίνησε όλη αυτή τη διαδικασία για να εντοπιστεί η οικογένεια του νεκρού στρατιώτη και να τους αποδοθεί το μοναδικό ενθύμιο που απέμεινε από αυτόν, η καραβάνα µε χαραγμένη ολόκληρη την πορεία θανάτου του.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
Tags: 
Αφού λύσαμε τα προβλήματα , σκουπιδια, αποχετευση, οδικό δικτυο, φωτισμός, οικολογια, σχολικά κτίρια, λογαρισμοί στην ωρα τους , πληρωμή προμηθευτών ηρθε και η ωρα για ταξίδι στην γειτονική Ιταλία. Αληθεια εκεί στο Vaiano της Ιταλίας μήπως τράβηξες καμμία φωτό για το πως έχουν λύσει τα προβλήματα τους? Αλήθεια έχει και εκει στην Λεωφόρο ( σαν του Λαυριου η στην Σπάτων, Μαρκοπουλου) σκουπιδια δεξια και αριστερά? ΜΗΠΩΣ είδες σκουπιδοτενεκέδες εμφανεις? ΛΑΚΟΥΒΕΣ? Μπα σουβλάκια και παιδακια εψαχνες!