Του κ. Παναγιώτη Σαμαρά. Αεροναυπηγού

Πριν δέκα χρόνια περίπου, ευρισκόμενος σε χώρα της Ασίας χρειάστηκα φάρμακο για ίλιγγο. Ο γιατρός έγραψε τη συνταγή σε γλώσσα ακατάληπτη για εμένα και μου είπε ότι η δοσολογία είναι ένα χάπι την ημέρα για 4 ημέρες. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι ο τοπικός φαρμακοποιός μου έβαλε σε ένα σελοφάν 4 χάπια, ούτε κουτί, ούτε οδηγίες ούτε τίποτε. Πλήρωσα δύο δολάρια αν θυμάμαι καλά και τα πήρα. «Τι γύφτοι είναι αυτοί!!!» σκέφτηκα προ κρίσης….

Πρόσφατα πήγα σε γιατρό του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος μου έγραψε ένα φάρμακο, να παίρνω ένα χάπι την ημέρα επί δέκα ημέρες.  Στο φαρμακείο που πήγα τη συνταγή, η κοπέλα μου είπε ότι έχει μόνο ένα κουτί από τα δύο που μου είχε γράψει ο γιατρός και αν ήθελα να πάρω αυτό και το άλλο να μου το φέρει άλλη ημέρα. Συμφώνησα, και όση ώρα περίμενα τα ρέστα είδα ότι το κάθε πακέτο είχε μέσα 24 χάπια. Για είκοσι τέσσερις ημέρες δηλαδή.

Το σχολίασα στην φαρμακοποιό, η οποία με κάποια συστολή μου είπε «Πρώτη φορά το βλέπετε αυτό κύριε;». 10 χάπια έπρεπε να πάρω, 48 μου έγραψε ο ντόκτορ! Το φάρμακο δεν ήταν της NOVARTIS, άλλης εταιρείας ήτανε, ελληνικής μάλιστα. Τότε θυμήθηκα το σελοφάν με τα 4 χαπάκια, και τον άδικο χαρακτηρισμό του Μαλαισιανού γιατρού που τον είχα πει γύφτο.

Το γεγονός ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει βάλει ποτέ χέρι σε αυτό το βρωμερό κύκλωμα, στη συντεχνία ιατρών – φαρμακοποιών – κρατικών υπηρεσιών δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Καμία κυβέρνηση, κανένα κόμμα, κανένας πολιτικός, κανένας «επιστημονικός» σύλλογος δε σήκωσε ανάστημα στη σπατάλη. Είναι όλοι διαπλεκόμενοι.

Δεν ξέρω πόσο δίκιο είχε ο Πάγκαλος για τα λεφτά, τα χάπια όμως … μαζί τα φάγαμε!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ