Συνήθιζα όταν γύριζα στο χωριό μου από τα ταξίδια μου, εδώ και σαράντα χρόνια, τις ώρες τις χαλάρωσης, να παίρνω τη μάσκα και να βουτώ στη θάλασσα και να χάνομαι στη μαγεία του βυθού. Να παρατηρώ τα αστραφτερά βότσαλα, τα κοχύλια, τις πίνες, τις πεταλίδες, τους αχινούς, τις αχιβάδες, τις γαρίδες ενός βυθού που έσφυζε από ζωή όλες τις εποχές.
Αυτή η εικόνα που κρατούσα από τα νεανικά μου χρόνια, άρχιζε να αλλάζει σταδιακά. Ο βυθός σήμερα παρουσιάζει απογοητευτική εικόνα. Σάπια φύκια, κίτρινα φύλλα, πλαγκτόν, σχεδόν νεκρή φύση. Αυτή η κατάσταση ,κατά την γνώμη μου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους μη στεγανούς βόθρους που έφτιαξαν οι πατεράδες μας Φωκιανοί στα σπίτια μας, με αποτέλεσμα τα λύματα με τον ένα η άλλο τρόπο να επηρεάζουν τη θάλασσα. Τα χρόνια πέρασαν και οι πενήντα οικογένειες έγιναν πολλαπλάσιες με συνέπεια η θάλασσα να επιβαρύνεται πολλαπλάσια. Έτσι αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχτούν χωρίς ενοχές και τύψεις και φθάσαμε στη σημερινή πραγματικότητα. Βλέπετε η άγνοια και η αλαζονεία πάνε μαζί.
Πριν από καιρό μας δόθηκε η ευκαιρία να λύσουμε το πρόβλημα των λυμάτων και της ρύπανσης ριζικά και μεις την πετάξαμε στη θάλασσα… Συγκεκριμένα τα ευρωπαϊκά προγράμματα ενέκριναν το έργο και την δαπάνη μονάδας επεξεργασίας λυμάτων , την μελέτη του οποίου εμείς κάναμε και υποβάλαμε αλλά που απορρίψαμε με το δικαιολογητικό ότι η μονάδα θα δημιουργούσε περιβαλλοντολογικό πρόβλημα, με το σκεπτικό ότι το εξαεριστικό των λυμάτων –άκουσον άκουσον- θα μύριζε και ότι τα ντεσιμπέλ των αντλιών της επεξεργασίας θα μας τάραζαν τον ύπνο το βαθύ. …! Και προτίμησαν να αφήσουν τους βόθρους να καταλήγουν ουσιαστικά στη θάλασσα μας. Τα δε βυτιοφόρα να επιτελούν το θεάρεστο έργο τους χωρίς να ευαισθητοποιούν την αισθητική, τη μύτη και την λογική μας.
Και οι άρχοντες της περιοχής τι έκαναν ή, ποιο σωστά, τι όφειλαν να κάνουν για ανατρέψουν αυτή τη κατάσταση. Στη αρχή χαιρέτησαν το έργο με γνώμονα τη λογική και το συμφέρον του τόπου. Δεν πρόλαβα να τους δώσω συγχαρητήρια για την επιλογή τους και ξαφνικά άλλαξαν γνώμη με γνώμονα το πολιτικό κόστος, – κολοτούμπα τη χαρακτήρισε τοπική εφημερίδα – και στράφηκαν κατά του έργου και του φανταστικού εχθρού, που ήρθε με τεχνογνωσία από Ευρώπη με σκοπό να μας καθαρίσει την σκέψη και να μας ξεσκατώσει, με το σύνθημα – δεν θα περάσει, δεν θα περάσει-. Είναι άξιο απορίας πώς οι τοπικοί φορείς στην Ευρώπη συμφωνούν σε τέτοια θέματα. Θα μου πείτε ότι εκεί είναι Ευρώπη..
Μάλιστα έκαναν συγκέντρωση με όσους ήταν κατά του έργου… δεν χρειαζόταν άλλη γνώμη… και η απόφαση επήλθε. Καλό το έργο ..αλλά να μη γίνει σε μας αλλά στο..γείτονα, είτε λέγετε Ψυτάλλεια ή βόρειος πόλος. Το πότε και το πώς δεν μας ενδιαφέρει, εν καιρώ… Όταν οι πιγκουίνοι θα μάθουν να μιλάνε ανθρώπινα… και όταν οι τοπικές κοινωνίες μάθουν να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων . Έμεινε και αυτό το έργο στα αζήτητα γραμμένο στη μακριά λίστα των Θα..Και αφήσαμε τη θάλασσα να δηλητηριάζεται ..
Και οι τοπικοί άρχοντες, αντί να μπουν μπροστά να μας πείσουν ποιο είναι το συμφέρον του τόπου, ακολουθούν τους ψηφοφόρους και αντί να τους κατευθύνουν σαν το τσομπάνο τα πρόβατα του, εκείνοι ακολουθούν τα πρόβατα. Αλίμονο στα πρόβατα.
Και ενώ οι άρχοντες ολιγωρούν, η θάλασσα, αυτή που προϋπήρχε του ανθρώπου, αυτή που μας έδωσε ζωή και τα αγαθά της, τι κάνει . Δεν ψηφοθηρεί, δεν κάνει συνδικαλισμό. Τα ψάρια, τα κοχύλια κλπ επίσης δεν μιλούν, απλά δηλητηριάζονται και αργοπεθαίνουν. Αλλοίμονο στη ΘΑΛΑΣΣΑ.
Στο site μολυσμένες θάλασσες www.olympia.gr, στη λίστα βρώμικες παραλίες Αττικής, μεταξύ των άλλων αναφέρεται και η ΠΑΛΑΙΑ ΦΩΚΑΙΑ. Τι λένε οι αρμόδιοι άρχοντες που ζητούν την ψήφο των λουομένων. Τι κάνουν, τι θέση παίρνουν. -Υποπτεύομαι την απάντηση ότι κινδυνολογούμε.- Είναι όντως έτσι, και αν δεν είναι τι κάνουμε. Προσπαθούμε μετά μανίας να την μολύνουμε περισσότερο δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ από λύματα, χιλιάδες γόπες στη παραλία, και πολλές πλαστικές σακούλες.
Ο θαλασσινός ανοιχτής θάλασσας (*)
Υ.Σ Τα ανωτέρω είναι προσωπική μου άποψη πέρα από πρόσωπα, συμφέροντα και σκοπιμότητες, άποψη που έχω αποκτήσει ως υπεύθυνος επίβλεψης και λειτουργίας τέτοιων μονάδων στα πλοία που εδώ και σαράντα χρόνια έχει επιβληθεί η τοποθέτησή τους ,σύμφωνα με το διεθνή κανονισμό MARPOL73/78 περί προστασίας της θάλασσας.
(*) Ο θαλασσινός ανοιχτής θάλασσας είναι συμπολίτης μας Φωκιανός τα στοιχεία του οποίου είναι γνωστά στην σελίδα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
Tags: 
Και δεν ειπες το προφανες! Απο αυτη την ρημαδιασμενη θελασσα θελουμε να ερχονται κοσμος για μπανιο, να στελνουμε τα παιδια , εγγονια την οικογενεια μας τελος παντων και οταν θα φυγουν και οι τελευταιες σημαιες για καταληλοτητα θα λεμε ειναι αργα! Το χαλι με τα σκουπιδια εχει φουσκωσει πολυ, μετα θα αρχισει να πιανει η κατηφορα με την αξια των οικοπεδων κ σπιτιων απο τη χαμηλη που εχει αυτη την στιγμη.Μιλαμε απο Αγ.Μαρινα μεχρι ο Σουνιο!Ουτε για τα σκουπιδια , αποχετευση, υδρευση ( εξαιρεση η Αγ.Μαρινα εβαλε μπλε οικολογικο σωληνα ΧPE,πιεσης η Ευδαπ) Επικοινωνιες (ΝΑΙ ειναι προιστορικη η κατασταση) , δρομοι με τρυπες κ λακουβες, φωτισμος χαλια και ελλιπης.Να ητανε μονο ενα το προβλημα θα ηταν ευτηχημα!!!