Αυτόν που βοηθάς
δεν είναι άλλος
δεν είναι ξένος
Είναι ο ίδιος σου ο εαυτός
και γίνεται πλέον βίωμα
και τρόπος ζωής…
.
.
.
.
Πώς να ταξινομήσεις, πώς να τιθασεύσεις τις σκέψεις και εντυπώσεις σου όταν επισκέπτεσαι επί 20 έτη ένα μικρό, αλλά μεγάλο σε προσφορά Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, όπου φιλοξενούνται μικρά κοριτσάκια χωρίς οικογένεια; Σε αυτό το χώρο της αγάπης και της ελπίδας συναντάς την Ελλάδα της ανθρωπιάς!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εθελοντές και φίλους της Κοινωνικής Στήριξης και κυρίως στις κυρίες που έφεραν τις πιο μικρές μας φίλες… την Θεοδώρα, την Αμέλια, την Χριστίνα.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
