Την προηγούμενη Πέμπτη ο πρωθυπουργός, στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του, προσπάθησε να πείσει τους εσωκομματικούς “αντιφρονούντες” για το σωστό των αποφάσεων και πράξεων του, ως προς την απόφαση της 13ης Ιουλίου. Στην προσπάθειά του αυτή, ισχυρίστηκε ορθά πως η συμφωνία ήταν η μόνη εναλλακτική. Όχι μόνο για την χώρα αλλά και για να μπορέσει η “κυβέρνηση της Αριστεράς” να κυβερνήσει και να πραγματοποιήσει κάποιες από τις προεκλογικές της υποσχέσεις. Σαν επιχειρήματα/παραδείγματα υλοποίησης τέτοιων υποσχέσεων ανέφερε την επαναλειτουργία της Ε.Ρ.Τ. και την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών.
Την επομένη μέρα, Παρασκευή 31 Ιουλίου ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΝΤΕΝΝΑ απέλυσε 16 από τους 26 οπερατέρ που απασχολούσε καθώς και ακόμη δεκατέσσερις τεχνικούς. Υπάρχουν δε πληροφορίες ότι θα ακολουθήσουν μειώσεις μισθών σε όλο το προσωπικό. Αλλά “….αλλά ανοίξαμε την Ε.Ρ.Τ…..“. Της οποίας, σημειωτέο, την δουλειά για δύο χρόνια έκανε η “επονείδιστη” ΝΕ.Ρ.Ι.Τ., με λιγότερο από το ένα τέταρτο του προσωπικού.
Την ίδια ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας και το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησής του (αν όχι ολόκληρη), αφιέρωναν μια (σχεδόν) ολόκληρη μέρα στα εσωκομματικά τους προβλήματα, το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών “γιόρταζε” ένα ημερολογιακό μήνα εκτός λειτουργίας. Κι έτσι μερικές χιλιάδες οικογένειες μικρομεσαίων ιδιοκτητών και εργαζομένων στην ελληνική “βιομηχανία” επενδύσεων έμειναν χωρίς εισόδημα για ένα μήνα.
Η Λεωφόρος Αθηνών επαναλειτουργεί σήμερα. Με τους Έλληνες επενδυτές σε σαφέστατα πιο δυσχερή θέση, απ’ ό,τι οι ξένοι “συνάδελφοί” τους. Πράγμα που σημαίνει εξαιρετικά μειωμένα ποσά συναλλαγών για τις ελληνικές Ε.Π.Ε.Υ. (και Α.Ε.Ε.Δ.). Η συντριπτική πλειοψηφία των ξένων επενδυτών θα επιλέξει να διοχετεύσει τις εντολές μέσω των remote members. Και λογικά. Λόγω αστάθειας και πολιτικής αβεβαιότητας. Που μεταφράζεται σε “αγώνα επιβίωσης” για τις ελληνικές εταιρείες του χώρου. Και ποιοι “πληρώνουν” πρώτοι το τίμημα ενός τέτοιου αγώνα; Οι εργαζόμενοι φυσικά. Οπότε, από Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, αναμένεται σωρεία απολύσεων στον χώρο. Αλλά “….αλλά ανοίξαμε την Ε.Ρ.Τ…..“.
Καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, χιλιάδες ελληνικές εισαγωγικές επιχειρήσεις υφίστανται νόμιμο αθέμιτο ανταγωνισμό, από πολυεθνικές εταιρείες με θυγατρικές στην Ελλάδα. Σε δεκάδες τομείς της οικονομίας. Λόγω των capital controls και της ρευστότητας των μητρικών εταιρειών. Πόσος χρόνος θα περάσει πριν οι ελληνικές εταιρείες χρειαστεί ν’ αρχίσουν μαζικές απολύσεις; Αν δεν έχει καταστεί αναγκαίο ήδη; Αλλά “….αλλά ανοίξαμε την Ε.Ρ.Τ…..“.
Τον Μιχάλη τον γνωρίζω περί τα τριάντα χρόνια. Δεκαπέντε από αυτά, εργάζεται σε μια εισαγωγική εταιρεία. Πρόκειται για σοβαρότατο άνθρωπο, ικανότατο στην δουλειά του και υπεύθυνο οικογενειάρχη.
Προεκλογικά είχαμε διαφωνήσει, καθώς είχε αποφασίσει να ψηφίσει ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Του είχα, με λεπτομέρειες, εξηγήσει τι θα μπορούσε να συμβεί αν το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήθελε. Λάβρος κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων “γιατί κατάστρεψαν την Ελλάδα”, δεν ήθελε ν’ ακούσει τίποτα.
Πριν μερικές μέρες που είχα πάει στο κέντρο για κάποιες δουλειές, τον συνάντησα τυχαία. Μιας και είχαμε πολύ καιρό να συναντηθούμε και είχε χρόνο διαθέσιμο, καθίσαμε να “πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε”. Μη μπορώντας να αντισταθώ στον πειρασμό, τον “πείραξα” για την επιλογή της ψήφου του, θεωρώντας πως, πλέον, θα είχε αλλάξει άποψη. Τι το ‘θελα; “Γιατί να έχω αλλάξει άποψη; Τι με πειράζουν οι περιορισμοί; Ποιος χρειάζεται να “σηκώνει” από πάνω €60 την ημέρα;”. Στην ερώτησή μου αν καταλάβαινε ότι η εταιρεία που δούλευε θα αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα και πιθανότατα θα είχε ζήτημα επιβίωσης, ήταν ακλόνητος. “Ο Γιάννης (πρόκειται για τον ιδιοκτήτη της εταιρείας) θα βρει την άκρη. Είναι γατόνι”. Άλλαξα συζήτηση, διότι έβλεπα πως δεν υπήρχε λογική αντιμετώπιση, από μέρους του.
Το Σάββατο το πρωί με πήρε τηλέφωνο, σε τελείως διαφορετικούς τόνους, να μου πει ότι είχε απολυθεί και να μου ζητήσει, αν ακούσω για κάποια θέση εργασίας στον χώρο του, να τον ενημερώσω. Λόγω της (πραγματικά) μεγάλης ικανότητάς του στον χώρο, ρώτησα τι είχε συμβεί, αν είχε τσακωθεί με τον Γιάννη και τι είχε συμβεί τέλος πάντων. Διότι ο όποιος επιχειρηματίας με το μυαλό στην θέση του θα τον απέλυε τελευταίο. Είναι τόσο καλός στην δουλειά του. Μου εξήγησε πως δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με τον επιχειρηματία, πως του είχε φερθεί “πολύ περισσότερο από καλά”, είχαν συζητήσει διεξοδικά το ζήτημα και πως απλά αυτός ήταν, σαν ο πιο υψηλόμισθος, ο πρώτος στην σειρά. Τον Αύγουστο θα απολυθούν οι μισοί από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τον Σεπτέμβριο οι υπόλοιποι. Η εταιρεία θα κλείσει. “Όπως σου είπα, μέσα στην τύφλα μου προχθές, ο Γιάννης είναι γατόνι” μου είπε, σχεδόν κλαίγοντας. Αλλά, δεν βαριέστε, διάολε “….αλλά ανοίξαμε την Ε.Ρ.Τ…..“.
Πέτρος Λάζος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
Tags: 
